Dyskusyjny Klub Filmowy...

 W ubiegłym tygodniu 4.06.2014 r., w ramach specjalnych prezentacji dla DKF

Oglądaliśmy film ,,Julie i Julia,, prod.amerykańskiej z 2009 roku w reżyserii Nory Ephron, poświęcony biografii słynnej autorki francuskiej książki kulinarnej Julii Power. Niby prosta w treści fabuła filmu, to jednak wniosła wiele emocji w naszą dyskusje po seansie. Podziwialiśmy fenomenalną grę Meryl Streep, co zawsze jest nie lada ucztą, a która tym razem wcieliła się w autorkę kulinarnego dzieła pisanego ręcznie i osobiście przez wiele, wiele lat...                                                              

Gotowała z niezwykłą pasją. Pracowała nad swoimi przepisami w sposób bardzo rzetelny, doskonaliła przepisy do maksimum kunsztu, własnym warsztatem, w osobistej kuchni, i z wielkim trudem starała się przebić, z niewątpliwym talentem,  przez świat nowoczesnych mediów, gdzie czuła się zagubiona...

Przeciwieństwem jej konserwatywnych metod tworzenia  /i zachowań też.../, była inna Julia, młoda, bardziej przebojowa, osoba  niecierpliwie pracująca na sukces z wykorzystaniem wszystkich nowości i możliwości medialnych. Bez trudu osiągała spektakularne sukcesy sprawdzając i zdradzając przepisy starszej koleżanki. Obserwowaliśmy pewnego rodzaju rywalizację, oceniając ją jako nierówną, pomniejszającą zasługi samej twórczyni. Autorka zdawała sobie sprawę z wielkości swojego arcydzieła, ale długo nie znajdowała wydawcy dla tych wspaniałych, ale wielotomowych ! przepisów kulinarnych.

Najważniejszym aspektem filmu, wg mnie,  był problem małego przystosowania się bohaterki, a z nią także jej pokolenia, do nachalnej współczesności, w tym medialnej. Julia znalazła w końcu wydawcę na 8-tomowe arcydzieło kulinarne, ale było to już w jej życiu wydarzenie niemal  ,,ostatniej szansy,,.

Współczesność bywa nachalna, poraża tradycję, jest bezwzględna dla mijających pokoleń, a chwilami staje się prawie bolesna. Mając tego świadomość, wszyscy tym bardziej pochylajmy się nad drugim człowiekiem, który nie zawsze nadąża, tkwi nadal w swoim własnym świecie. Jego potrzeby i problemy nie powinny schodzić z linii naszej uwagi i uwagi całego społeczeństwa.

A my?  też musimy zawalczyć o swoje prawa, abyśmy byli słyszani, i nie zostali zadeptani. Abyśmy jednak byli dostatecznie skuteczni, dopraszajmy się swoich praw zawsze jednym wspólnym głosem, bo skuteczność i siła przebicia tkwi zawsze - w działaniach grupowych.

Film ciekawy, wart obejrzenia, wielowątkowy, i z ciekawymi przemyśleniami godnymi naszej uwagi. Polecam tym wszystkim, którzy jeszcze nie widzieli, a koleżanki i kolegów uczestniczących w projekcji - proszę - napiszcie własne uwagi, na pewno będą równie ciekawe. Pozdrawiam uczestników i fanów DKF,

i do następnego spotkania.

Majka